Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ս(ը)•րա•խո•սութ•յուն

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

սրախոս լինելը, սրախոսի ձիրքը հատկությունը, սուր խոսելը, սրախոսելը ◆ Այս էլ սրախոսության նյութ դարձավ կտուրի վրա կանգնած տղամարդկանց համար: (Րաֆֆի)
սուր խոսք՝ սրամիտ խոսք, ծիծաղ առաջ բերող արտահայտություն ◆ Միշտ նրաբերանում պատրաստ էր մի նոր ծիծաղելի համբավ, մի նոր սրախոսություն: (Րաֆֆի)

սրախուսություն անել - սրախոսել ◆ Նեսոն մինչև անգամ իմ աշակերտական կարճ բլուզն ակնարկելով մի սրախոսություն արավ: Հովհաննես Թումանյան
սրախոսությունների տոպրակը բացել - սկսել շատ սրախոսել ◆ Կանայք քրքջացին ու բացեցին սրախոսությունների տոպրակը: Սերո Խանզադյան

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ wittiness, wit, witticism, quip, riposte, repartee հունարեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Ջրբաշյան Է․Մ․, Մախչանյան Հ․Մ․, Գրականագիտական բառարան (2-րդ լրաց․ և վերամշ․ հրատ․) (Լույս), Երևան, 1980 — 352 էջ։
Լ․ Տիմոֆեև, Ն․ Վենգրով, Գրականագիտական տերմինների համառոտ բառարան (Հայպետուսմանհրատ), Երևան, 1957 — 247 էջ։