Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ս(ը)ր•բա•վայր

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

սուրբ վայր՝ տեղ, կրոնական պաշտամունքային վայր (շինություն, եկեղեցի, մատուռ, ուխտավայր և այլն)
սրբազան վայր, այն վայրը՝ տեղը, որտեղ գտնվում է տվյալ կրոնի համար սուրբ տաճարը
առհասարակ՝ տաճար
(փխբ․) որևէ տեսակետից՝ որևէ բանով սրբության նման նվիրական տեղ՝ վայր
վայրեր, որոնք կապված են Քրիստոսի, աստվածածնի «սրբերի» գործունեության, եկեղեցու պատմության տարբեր իրադարձությունների հետ և հավատացյալների համար ուխտավայր են ծառայում

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ святое место (ru) ‎(svjatoje mesto) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Յու․ Ա․ Բախնիկին, Մ․ Ս․ Բելենկի, Ա․ Վ․ Բելով և ուրիշ․։ Մ․ Պ․ Նովիկովի խմբ․, Աթեիստի գրպանի բառարան («Հայաստան» հրատարակչություն), Երևան, 1983 — 308 էջ։