Jump to content

սրբատաշ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ս(ը)ր•բա•տաշ 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Ածական

  1. աքուր ընտիր կերպով տաշված՝ ողորկված՝ հղկված ◆ Սրբատաշ քար։
  2. այդպիսի քարերով կերտված ◆ Սրբատաճար պատ։

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. մաքրատաշ, նրբատաշ

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]