Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ սրտաբեկ

վանկեր՝ ս(ը)ր•տա•բեկ

Կազմություն[խմբագրել]

Արմատ՝ սիրտ, հոդակապ՝ -ա-, արմատ՝ բեկ:

սիրտը կոտրված՝ բեկված, վշտահար ◆ Սրտաբեկ երիտասարդ։ ◆ Եվ մի քանի ընկեր-տղերք Ձորում, գետի եզերքին, Փոս փորեցին ու սրտաբեկ՝ Հողին տվին հովվի դին։ Հովհաննես Թումանյան
սրտաբեկություն՝ վշտահարություն արտահայտող՝ պարունակող ◆ Սրտաբեկ հայացքով աչք էր ձգում նա անբախտ զոհերի վրա։ (Րաֆֆի)
սիրտ բեկող՝ կոտրող, վիշտ՝ տանջանք պատճառող ◆ Սրտաբեկ, տագնապալի վայոց։ (Գարեգին Սևունց) ◆ Երևի նրան ծանր էր շարունակել այդ սրտաբեկ խոսակցությունը։ (Րաֆֆի)
հուսահատված, հուսահատ, հուսալքված ◆ Սրտաբեկ ճամփորդ։ ◆ Այժմ արդեն հուսահատ և սրտաբեկ քաշվել էին իրանց առաջնորդի վրանը։ (Մուրացան)

վշտահար, սրտակոտոր, սրտակտոր, սրտակտուր, սրտամեռ, թախծոտ, թախծալից, վշտոտ, վշտալից, (հզվդ․) միջաբեկ, միջակոտոր, անսիրտ, կուչուհուպ (գվռ․), սիրտը կոտրված
հուսահատ, հուսալիք, հուսաբեկ, սրտաթափ, սրտալլուկ, վհատ, նկուն

Բաղադրյալ բառեր
սրտաբեկել սրտաբեկվել սրտաբեկություն սրտաբեկում

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ [[1) broken 2) downheartedly]] գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ сокрушённый (ru) ‎(sokrušónnyj), огорчённый (ru) ‎(ogorčónnyj), прискорбный (ru) ‎(priskorbnyj), скорбный (ru) ‎(skorbnyj), печальный (ru) ‎(pečalʹnyj), сокрушённо (ru) ‎(sokrušónno), огорчённо (ru) ‎(ogorčónno) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։