Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ս(ը)ր•տա•կից

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

միմյանց հետ շատ մտերիմ՝ հոգեհարազատ մարդկանցից յուրաքանչյուրը մյուսի (մյուսների) համար, մտերիմ՝ հարազատ մարդ
(փխբ․) սիրով մեկի հետ կապված, մեկին սիրելի մարդ

հարազատության՝ սերտ մտերմության զգացումով մեկի հետ կապված, մտերիմ, հարազատ ◆ Սրտակից մարդ՝ ընկեր։
սրտակցություն արտահայտող՝ պարունակող, ջերմ, մտերմական ◆ Սրտակից վերաբերմունք։
անկեղծ, ազնիվ, անդավաճան, շիտակ ◆ Սրտակից բարեկամություն՝ մտերմություն։
սրտակցությամբ՝ հոգատարությամբ վերաբերվող, բացսիրտ, հոգատար

ընկեր, ընկերակից, հոգեկից, հոգեկցորդ, հրազատ
մտերիմ, հոգեհարազատ, մոտիկ, համախոհ, հավատարիմ, անձնահանբյուր, սրտամոտ, սրտամոտիկ (հզվդ․) (ժղ․) հոգեհոգի, դարդիման, ոգեխառն
մտերմական, ջերմ
ազնիվ, անկեղծ, անդավաճան
տե՛ս հոգատար

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ bosom, warm գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ сердечный (ru) ‎(serdečnyj), задушевный (ru) ‎(zaduševnyj), сердечно (ru) ‎(serdečno), задушевно (ru) ‎(zaduševno) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։