վախճանվել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [vɑχt͡ʃɑnˈvɛl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ վախ•ճան•վել 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բայ

  1. մեռնել, մահանալ ◆ Հորս չեմ հիշում, որովհետև չորս տարեկան եմ եղել, որ վախճանվել է։ (Գրիգոր Զոհրապ)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]