Jump to content

վախվխել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ վախ•վ(ը)•խել 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Բայ

  1. վախ՝ երկյուղ կրել, վախենալ (միշտ կամ տևականորեն) ◆ Խետին վախվխելով ձեռքը տարավ հրացանին։ (Ակսել Բակունց)
  2. զգուշանալ, զգուշություն ցուցաբերել

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. տե՛ս վախենալ
  2. տե՛ս զգուշանալ

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]