վայելչություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [vɑjɛlt͡ʃʰutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ վայելչութիւն
վանկեր՝ վա•յել•չու•թյուն
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Գոյական
- վայելուչ լինելը, պաշտաճություն ◆ Կբերենք նրան առքով ու փառքով... / Մեր հայրենիքը վըսեմ օրենքով / Ու վայելչությամբ մեր արքայական: Սար.
- քաղաքավարություն ◆ Նա հիացնում էր իր վարմունքի վայելչությունովը: (Ղազարոս Աղայան)
- գեղեցկություն, գրավչություն ◆ Սպիտակ վերարկուն` գունավոր հագուստի հետ մի առանձին վայելչություն էին ընծայում բարձրահասակ երիտասարդի գեղակազմ իրանիս: (Րաֆֆի)
- բարեհարմարություն, հարմարավետություն, դյուրակեցություն ◆ Նա յուր բացոթյա բանակում գիտե շրջապատե, իրան բոլոր վայելչություններով, որպես սովոր է ապրել յուր տան մեջ: (Րաֆֆի)
- ճողություն, փարթամություն, շքեղություն ◆ Երկուսն էլ աշխարհի հոգսերից, աշխարհի վայելչություններից հրաժարված մարդիկ են: (Րաֆֆի) Ամենքը անկեղծորեն ուրախ էին, մանավանդ որ ամենքն էլ վստահ էին, որ հավասար չափով պիտի բաժանեի նոցա մեջ, եթե ոչ մայր գումարը, գեթ փողով ձեռք բերված ամեն կերպ վայելչությունը:ՌՊ}}
- (հնց․) վայելք
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- պաշտաճություն, վայելչականություն, պաշտաճավորություն, վայելչանք (վայելուչ լինելը)
- քաղաքավարություն, բարեկրթություն, բարեբարոյություն, պարկեշտություն, կոկիկություն, կոկլիկություն, (վարքի ու բարքի կանոնների պահպանումը)
- տե′ս գրավչություն
- տե′ս համապատասխանություն
- տե′ս վայելչագեղություն
- տե′ս հարմարություն
- տե′ս ճոխություն
- տե′ս վայելք
Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Բաղադրյալ բառեր | |
| |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։