վայնասուն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [vɑjnɑˈsun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ վայ•նա•սուն• 

Գոյական

1. լացուկոծի ձայն` աղմուկ
2. տագնապալից` խուճապային ձայների ժխոր, աղմուկ-աղաղակ
3. (փխբ․) չարանենգ աղմուկ` աղմկարարություն

Հոմանիշներ

1. լացուկոծ, ողբ, սուգ, կական, վայնասունք (հնց․) (ժղ․)` շիվան, սուգուշիվան, կառաչ, կառաչյուն, վայվայ (ողբի` լացի և կոծի ձայն)
2. աղմուկ, աղաղակ, աղմուկ-աղաղակ, գոռում-գոչում, գոռումգոչյուն, վայոց, վայյուն, (գվռ․) կանչվռտուք, պոռչտուք, վայվրուդ, վլվլուկ, վլվլիկ, վլվլոց, կառաչ (տագնապալից ձայների ժխոր)

Արտահայտություններ

1. վայնասուն գցել տե′ս ողբալ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ вой, вопль, стенание, плач (ru) ‎(voj, voplʹ, stenanije, plač) ռուսերեն՝ тревожные, панические крики, гвалт (ru) ‎(trevožnyje, paničeskije kriki, gvalt) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։