Տաթևի վանք Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր ՝ վանք
<հուն. monasterion-մենակյացի խուց
վանականների ու վանականուհիների կրոնական համայնք, որ ներկայացնում է եկեղեցական-տնտեսական կազմակերպություն և ունի իր կալվածքներն ու կապիտալը
այդ համայնքի անդամների ամբողջրությունը
այդ համայնքին պատկանող եկեղեցին, բնակելի ու տնտեսական շենքերը և տիրույթները (կրոն․) մենաստան, անապատ, աբեղարան, աբեղանոց, եղբայրանոց, աբբրայարան (կաթոլիկ), միայնանոց, մենարան, միանձնանոց, պարկեշտանոց, կրոնաստան, կրոնավորանոց, կրոնավորաստան, կրոնարան, վանատուն, սև քար (գվռ․) վանքը դնել՝ ուղարկել - միայնակյաց՝ վանական դարձնելվանքի հաց ուտել (ժղ․) - հիմարանալվանքի ոչխար (ժղ․) - անհանգիստ բնավորությամբ մարդ
Ի արտաքին հոլովում
Եզակի թիվ
Հոգնակի թիվ
Ուղղ.
վանք(ը)
վանքեր(ը)
Սեռ.
վանքի
վանքերի
Տր.
վանքի(ն)
վանքերի(ն)
Հայց.
վանք(ը)
վանքեր(ը)
Բաց.
վանքից
վանքերից
Գործ.
վանքով
վանքերով
Ներգ.
վանքում
վանքերում
Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայաստան», 1976։ Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան , Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։ Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2 ։ Ս․ Գասարջյան, Ճարտարապետական և շինարարական տերմինների ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն բացատրական բառարան, Երևան, 2007 — 572 էջ։ 
