Դասական ուղղագրութեամբ՝ վաչ
վանկեր ՝ վաչ
հառանչանքի նման ձայն, ավաչ
տե՛ս ավաչ , հառաչանք
Ծագումն անհայտ է։ Հնչյունապես հնարավոր չէ կապել հնդեվրոպական *uegh- «շարժել, քշել» արմատի որևէ ածանցյալի հետ որպես փոխառություն։
(հնց․) մորթով կամ պինդ կտորով ծածկված սայլ, որ ծառայում էր և՛ իբրև փոխադրամիջոց, և՛ իբրև կացարան (քոչվոր ցեղերի մոտ)վրան
ծածկասայլ, վաչե, վաչիկ, թաբուն (քոչվորների մորթով կամ կտորով ծածկված սայլ, որ ծառայում է իբրև փոխադրամիջոց և կացարան)
տե՛ս վրան
Ի արտաքին հոլովում
Եզակի թիվ
Հոգնակի թիվ
Ուղղ.
վաչ(ը)
վաչեր(ը)
Սեռ.
վաչի
վաչերի
Տր.
վաչի(ն)
վաչերի(ն)
Հայց.
վաչ(ը)
վաչեր(ը)
Բաց.
վաչից
վաչերից
Գործ.
վաչով
վաչերով
Ներգ.
վաչում
վաչերում
Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայաստան», 1976։ Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան , Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։ Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2 ։ 
