Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ վատահամբաւ

վանկեր՝ վա•տա•համ•բավ

Կազմություն

Արմատ՝ վատ, հոդակապ՝ -ա-, արմատ՝ համբավ:

վատ՝ պարսավելի համբավ ունեցող, վատ անուն հանած, վարկաբեկված, անվանարկված ◆ Այդ վատահամբավ փողոցին անունը լսելուս սարսուռ մը պատեց ամբողջ մարմինս։ «Երևանյան օրեր»
վատ՝ պարսավելի արարքներով՝ գործերով համբավված՝ հռչակված ◆ Վատահամբավ ճիզվիտներ։
վատ՝ բացասական համբավ՝ կարծիք պարունակող՝ արտահայտող, անվանարկող, վարկաբեկիչ ◆ Վատահամբավ խոսք։
(հնց․) չարագուշակ, չարագույժ ◆ Վատահամբավ ագռավ։

վատանուն, անվանարկ, տխրահռչակ, չարահամբավ, վարկաբեկ, անպատիվ, (հզվդ․) վատահռչակ, կեղտանուն, շնանուն, սև անուն, անունը ընկած, անունը կոտրած

Բաղադրյալ բառեր
վատահամբավել վատահամբավյալ վատահամբավիչ վատահամբավություն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ anrüchig, berüchtigt, berühmt-berüchtigt, ehrlos, entehrend, gemein, infam, niederträchtig, schändlich, verrucht դանիերեն՝ berygtet, infamøs թուրքերեն՝ alçak, ayıp, iğrenç, kepaze, kötü, şöhretli, rezil, rezilane, rezilcesine, utanç իսպաներեն՝ infame իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ berucht հունարեն՝ διαβόητος շվեդերեն՝ neslig, vanärande, vanfrejdad, äreslös, ökänd պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ ославленный (ru) ‎(oslavlennyj), имеющий худую славу (ru) ‎(imejuščij xuduju slavu), опозоренный (ru) ‎(opozorennyj), имеющий дурную репутацию (ru) ‎(imejuščij durnuju reputaciju) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝ infâme

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։