Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ վար•մունք

Ստուգաբանություն

(բրգ․) բարոյական գործունեության բջիջ. գործողություն որ դիտարկվում է մոտիվի և հետևանքների, մտադրությունների և գործերի, նպատակների և միջոցնրի միասնության տեսակետից
մեկի նկատմամբ ցուցաբերված վերաբերմունք` վարվեցողություն
վարվելու եղանակը, վարվելակերպ
արարք
նույնն է` վարք

վարվելակերպ, վարվելաձև, պահվածք, պահելակերպ, պահելաձև, շարժվածք, շարժմունք (վարվելու եղանակը),
վարվեցողություն, վերաբերմունք(մեկի նկատմամբ ցուցաբերված)
տե'ս արարք
տե'ս վարք

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ поступок (ru) ‎(postupok), поведение (ru) ‎(povedenije), обращение (ru) ‎(obraščenije), обхождение (ru) ‎(obxoždenije) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

* Խմբագրությամբ Ի․ Ս․ Կոնի,  Բարոյագիտական բառարան, Երևան, ««Հայաստան» հրատարակչություն», 1985 — 200 էջ։