վեստալուհի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ վես•տա•լու•հի 

Գոյական

  1. Հին Հռոմում՝ Վեստա աստվածության սպասարկող քրմուհի, որը պետք Է Վեստայի զոհասեղանի կրակը գիշեր-ցերեկ անմար պահեր և 30 տարի պահպաներ կուսությունը
  2. պարկեշտ, անմատչելի կույս (ասվում Է հեգնանքով՝ պառաված աղջիկների մասին)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]