վերաքննություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [vɛɾɑkʰnːutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ վերաքննութիւն

վանկեր՝ վե•րա•ք(ը)ն•նու•թյուն 

Գոյական

  1. կրկնակի քննություն, նոր քննություն
  2. նույնն է, վերաքննում
  3. (իրավգ․) եզրույթ, որը ծագել է լատիներեն «apellare» բառից, որը նշանակում է՝ կանչել դատարան, դիմել վերադաս դատարան

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. կրկնաքննություն (հզվդ․)
  2. տե՛ս վերաքննում

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ա.Ս. Ոսկերչյան, Քրեաիրավական տերմինների արդի համառոտ բացատրական բառարան: Քրեական իրավունք, քրեադատավար. իրավունք, Երևան, «ԵԳԵԱ», 2004 — 184 էջ։