վերջակետ
Բաժիններ
Հայերեն
վերջակէտ
Դասական ուղղագրութեամբ՝
Վանկեր՝ վեր•ջա•կետ
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական
- երկու կետից բաղկացած կետադրական նշան, որ դրվում է յուրաքանչյուր ավարտված նախադասության վերջում
- (փխբ․) վերջ, ավարտ ◆ 1917 թվականը դարձավ Ն. Յա. Մառի գիտարշավների վերջակետը: Վրույր
- (փխբ․) վերջին` սահմանային կետ, գագաթնակետ
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- Կաղապար:քերկ մեծակետ
- ավարտակետ, վերջ, ավարտ
- տե'ս գագաթնակետ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- վերջակետ դնել -
- վերջակետ նշանակել
- (փխբ․) վերջացնել, ավարտել
Բաղադրյալ բառեր | |
|
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։