Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր ՝ վերջ•նա•կան
վերջին, որ այլևս չի կրկնվելու ◆ Վերջնական
վճռական, որոշիչ, որ այլևս չի փոփոխվելու ◆ Վերջնական
վերջը, հետևանքը, էությունը բնորոշող, կազմող ◆ Վերջնական
եզրափակիչ, ամփոփիչ, ավարտուն ◆ Վերջնական
ավարտումը, պատրաստումը հանդիսացող, ներկայացնող, ավարտելու համար կատարվող ◆ Վերջնական
լիովին, ամբողջական, իսպառ ◆ Վերջնական
վերջին, ավարտական, վախճանական, կատարական (հզվդ․)
ամփոփիչ, եզրափակիչ, ավարտուն
լիովին, ամբողջական, իսպառ
վերջին վճռական
Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայաստան», 1976։ Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան , Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։ Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2 ։
