վճռաբեկություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [vt͡ʃrɑbɛkutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ վճռաբեկութիւն

վանկեր՝ վ(ը)•ճ(ը)•ռա•բե•կու•թյուն 

Գոյական

  1. վերադաս դատարանի կողմից վճռաբեկ գանգատի կամ բողոքի հիման վրա օրինական ուժի մեջ չմտած դատավճիռների որոշումների վերանայումը, ուր ապահովում է դատավճիռների ու որոշումների օրինականության հիմնավորվածության ստուգումն ու հսկողությունը
  2. (իրավգ․) եզրույթ, որը ծագել է ֆրանսիական «casser» բառից, որ նշանակում է ջարդել, այսինքն՝ վերացնել դատարանի դատավճիռը

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ա.Ս. Ոսկերչյան, Քրեաիրավական տերմինների արդի համառոտ բացատրական բառարան: Քրեական իրավունք, քրեադատավար. իրավունք, Երևան, «ԵԳԵԱ», 2004 — 184 էջ։