վստահել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ վ(ը)ս•տա•հել 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բայ

  1. վստահություն տածել, վստահ լինել՝ մեկի մի բանի նկատմամբ
  2. մեկի հավատալով՛ վստահ լինելով որևէ բան հանձնարարել՛ հանձնել
  3. մեկի՝ մի բանի պատասխանատվությունը վստահորեն դնել մեկի վրա, ապահով զգալով մի բանի մասին՝ մեկին հանձնարարել մի բան ◆ Երկաթողու վարչությունն ինձ վստահել է մարդկյանց կյանքը։
  4. համարձակությունը ունենալ, համարձակվել, խիզախել

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. հավատալ, ապավինել, վստահանալ, հավատը ընծայել, հույս դնել վստահել լինել
  2. տե՛ս համարձակվել, ծիզախել

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]