տանտեր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tɑnˈtɛɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ տանտէր
վանկեր՝ տան•տեր
Գոյական
- տուն ունեցող, տան սեփականատեր
- տան, տերը տերը, ավագը, գլխավորը
- վարձով տրվող տան, սենյակի տեր
- տան տեր, հյուրընկալ, այն տան տերը, որտեղ մեկը իջըանել, հյուընկալվել է
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- տնատեր
- գլխավոր (ժղ․)
- հյուրընկալ, ասպնջակ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։