տաշտակ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tɑʃˈtɑk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ տաշտակ
վանկեր՝ տաշ•տակ
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Ամբողջական փոխառություն իրանականից՝ միջին պարսկերեն *taštak, պարսկերեն tašta:
Գոյական
- փոքր տաշտ
- տե՛ս տաշակ
- խոզկաղինի և նման պտուղների փայտե մասը, որի մեջ նստած է պտուղը
- լող տալու մի ձև, երբ մեջքի վրա պառկում են ջրի երեսին և ձեռքերով լող տալիս
- կրիա (գվռ․)
- պողպատյա տուփ, որից հալելի նյութը հալոցի մեջ է լցվում (մուլդա) (տեխ․)
Հոմանիշներ
[խմբագրել]Արտահայտություններ
[խմբագրել]- տաշտակ անել, ընկնել - մեջքի վրա պառկած լողալ
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | տաշտակ(ը) | տաշտակներ(ը) |
| Սեռ. | տաշտակի | տաշտակների |
| Տր. | տաշտակի(ն) | տաշտակների(ն) |
| Հայց. | տաշտակ(ը) | տաշտակներ(ը) |
| Բաց. | տաշտակից | տաշտակներից |
| Գործ. | տաշտակով | տաշտակներով |
| Ներգ. | տաշտակում | տաշտակներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։