տատասկ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tɑˈtɑsk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ տատասկ
վանկեր՝ տա•տասկ
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Կրկնավոր՝ թերևս բնիկ նդեվրոպական՝ *dək՛-՝ *dēk՛- «պատռել, պատառոտել» արմատից, որ կարող է լինել *denk՛- «կծել» արմատի ոչ ռնգական ձևը՝ աճած -կ-ով. հմմտ. հին վերին գերմաներեն zangar «կծող, սուր, հատու», այլև գերմաներեն Zange «աքցան»։
Գոյական
- բարդածաղկավորների ընտանիքին պատկանող փշոտ տերևներով խոտաբույս
- (պատմ․) որպես պատժիչ միջոց օգտագործվող երկաթե սուր փշեր, որ փռում էին գետնին և դատապարտյալին մերկացրած քաշ էին տալիս դրանց վրայով
- (ռազմ․)(պատմ․) Ռազմական փոքր մեքենա, բարձր ու ցածր սուր մեխերով, որ դնում էին կիրճերի մուտքերի մոտ, կամ պատնեշների տակ՝ թշնամու շարժումը այդ տեղերով խափանելու համար
- (փխբ․) փուշ
Հոմանիշներ[խմբագրել]
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | տատասկ(ը) | տատասկներ(ը) |
| Սեռ. | տատասկի | տատասկների |
| Տր. | տատասկի(ն) | տատասկների(ն) |
| Հայց. | տատասկ(ը) | տատասկներ(ը) |
| Բաց. | տատասկից | տատասկներից |
| Գործ. | տատասկով | տատասկներով |
| Ներգ. | տատասկում | տատասկներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։