տարածում

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ տա•րա•ծում 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. տարածելը, տարածվելը
  2. տարածված լինելը, տարածվածություն
  3. (երկրբ․) մակերևույթում շերտի (երակի, խզվածքի հարթության, ճեղքի և այլն) հորիզոնականծի գծի ուղղություն, որը որոշված է լեռնային կողմնացույցով՝ միջօրեականի նկատմամբ

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. -Տարածում գտնել- տարածվելը, լայն տարածում ստանալ

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հողմիկ Սարգսյան, Ռուզաննա Սարգսյան, Երկրաբանական տերմինների եռալեզու հանրագիտական բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2014 — 672 էջ։