տարածում
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tɑɾɑˈt͡sum]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ տա•րա•ծում
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Գոյական
- տարածելը, տարածվելը
- տարածված լինելը, տարածվածություն
- (երկրբ․) մակերևույթում շերտի (երակի, խզվածքի հարթության, ճեղքի և այլն) հորիզոնականծի գծի ուղղություն, որը որոշված է լեռնային կողմնացույցով՝ միջօրեականի նկատմամբ
Հոմանիշներ
[խմբագրել]Արտահայտություններ
[խմբագրել]- -Տարածում գտնել- տարածվելը, լայն տարածում ստանալ
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Հողմիկ Սարգսյան, Ռուզաննա Սարգսյան, Երկրաբանական տերմինների եռալեզու հանրագիտական բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2014 — 672 էջ։