Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ տարբերութիւն

վանկեր՝ տար•բե•րութ•յուն

Ստուգաբանություն

տարբեր լինելը
հատկություն, որով մի բան զանազանվում է ուրիշ բաներից, տարբերիչ գիծ՝ հատկանիշ՝ բնույթ
խտրություն, ջոկողություն, ոչ միանման վերաբերմունք
(մաթ․) այն քանակը, որ ստացվում է հանման գործողությունը կատարելուց հետո

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ ifference, distinction գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ разница (ru) ‎(raznica) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։