տարտամ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [tɑɾˈtɑm]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ տարտամ

վանկեր՝ տար•տամ 

Ստուգաբանություն

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *dre-dre-m- կրկնավոր կազմություն՝ *drēm- «քնել» նախաձևից. հմմտ. լատիներեն dormio «քնել», ռուսերեն дремать «ննջել, նիրհել»։

Ածական

1. (նորբ․) դանդաղ, դանդաղաշարժ, համընթաց ◆ Տարտամ հոսանքով ծփում էր գետն այդտեղ։
2. անորոշ, սքողված, ճապաղ, աղոտ, ոչ պարզ, մութ ◆ Տարտամ բառեր կգործածեր նա իր հետ խոսելիս։ Տիգրան Կամսարական
3. անհաստատ ◆ Տարտամ դիմադրություն։
4. երերուն, տարուբերվող ◆ Տարտամ քայլերով դուրս եկավ մի ծերուկ։ Դերենիկ Դեմիրճյան
5. միապաղաղ, միօրինակ ◆ Միայն դու կարող ես ինձ փրկել օրերից հուսաբեկ ու տարտամ: (Վահան Տերյան)
6. աննշմար, հազիվ նկատելի, նշմարելի, պարզորեն չերևացող, աղոտ, պարզ կերպով չլսվող, թույլ, անձև ◆ Ծոցին դեմի եզերքը ի տես կու գա տարտամ ստվեր մը։ (Միսաք Մեծարենց)
7. (հզվդ․) ծույլ, հեղգ, պղերգ, թմրած

Արտահայտություններ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ вялый (ru) ‎(vjalyj), неопределённый (ru) ‎(neopredeljónnyj), расплывчатый (ru) ‎(rasplyvčatyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։