տեսիլք
Արտաքին տեսք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tɛˈsilkʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ տեսիլք
վանկեր՝ տե•սիլք
- (սնոտ․) երազ կամ աչքի երևույթ, որ իբր պարունակում է պատգամ կամ ապագայի գուշակություն ◆ Աչքս խավարի, տեսիլք դառնամ ես, - Տեսիլք եմ տեսել գիշերս երազում։ Հովհաննես Թումանյան
- (սնոտ․) (բրբ․) հոգևարքի մեջ ինքնամոռաց վիճակում գտնվող հիվանդին երևացող հաճելի երազ, որը նա սթափվելով պատմում է և որը ժողովուրդը բացատրում է այնպես, որ իբր թե այդ ժամանակ հիվանդի հոգու առաջ բացվում է արքայությունը
- առհասարակ անիրական՝ աննյութ ու անմարմին պատկերացում՝ երևույթ (մարդու, հրեշտակի, կենդանու և այլն)
- տեսք, կերպարանք, պատկեր
- (հնց․) երևալը, տեսնելը, տեսնվելը, երևում ◆ Բարձրացի՛ր, ով լուսաբեր աստղ առավոտյան, բարձրացի՛ր… Քո տեսիլքդ մեզ համար կյանքի գոյության խնդիր է։ (Ջիվանի)
- ուրվական, ուրու ◆ Հապա, ո՛վ հայր, դու ի՞նչպես ես հանդգնում Տիեզերքը՝ այնպես անեզր ու անբավ Զետեղելու այնքան փոքրիկ քո գանգում… Մանուկն ասաց, - և տեսիլքը չքացավ։ (Ավետիք Իսահակյան)
- երազ
- ցնորք, ցնորական պատկեր՝ երևույթ
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- ուրվական, ուրու, տեսիլ, տեսիլապատկեր, ուրվապատկեր, ուրվատեսիլ
- տե՛ս հայտնություն
- տե՛ս երազ
- տե՛ս ցնորք
- տե՛ս տեսք
Ի արտաքին հոլովում | ||
Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
Ուղղ. | տեսիլք(ը) | տեսիլքներ(ը) |
Սեռ. | տեսիլքի | տեսիլքների |
Տր. | տեսիլքի(ն) | տեսիլքների(ն) |
Հայց. | տեսիլք(ը) | տեսիլքներ(ը) |
Բաց. | տեսիլքից | տեսիլքներից |
Գործ. | տեսիլքով | տեսիլքներով |
Ներգ. | տեսիլքում | տեսիլքներում |
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։