Jump to content

տիտղոս

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ տիտղոս

վանկեր՝ տիտ•ղոս 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Փոխառություն՝ հունարեն τίτλος (< լատիներեն titulus):

Գոյական

  1. իշխանական կամ տոհմական պաշտոնական պատվավոր կոչում ◆ Աղձնյաց ու Մոկաց տերերին, որոնք իրանց մշտապատրաստ զորքերով օգնում էին արքայական բանակին, նվիրեց նոր կալվածներ և տվավ իշխանապետության տիտղոս: (Մուրացան)
  2. մեկին կամ որևէ բանի տրվող կոչում՝ անուն՝ ըստ նրա զբաղմունքի՝ հասարակական դիրքի՝ նրա աչքի ընկնող ծառայությունների՝ հատկությունների և այլն, պատվանուն ◆ Ապագա սերունդը քեզի հերոսի տիտղոսը պիտի տա։ «Երևանյան օրեր» ◆ Ծատուրյանն ունեցավ փառավոր թաղում… արժանացավ «ազգային» բանաստեղծի բարձր տիտղոսին: (Ցոլակ Խանզադյան)
  3. որևէ բանի տրվող անուն, վերտառություն, վերնագիր ◆ «Միացյալ ընկերությունք» տիտղոսին տակ այդ ընկերություններն երեք անձինք և մի բնություն կը կազմեն այսօր։ Հակոբ Պարոնյան
  4. որևէ պաշտոնի՝ աստիճանի՝ կոչումի անուն, որ մեկը կրում է ◆ Հիմակ այդ թոշակը թերևս անբնական էր, քանի որ տոքթոր եղած էր զավակն ու այդ տիտղոսին համեստ դիրք մ'ունենալ կը պարտեր։ (Գրիգոր Զոհրապ)
  5. տե՛ս տիտղոսաթերթ
  6. անուն, անվանում, մականուն (դրական կամ բացասական հատկությունների համար ուրիշների կողմից տրված) ◆ Նրա իսկական անունը Ավագ վարդապետ էր, բայց ժողովուրդը նրան Դալի (գիժ) տիտղոսը տվեց։ (Րաֆֆի)

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. շքանուն, պատվատիտղոս (հզվդ․)
  2. կոչում, պատվանուն
  3. տե՛ս խորագիր
  4. տիտղոսաթերթ, անվանաթերթ
  5. տե՛ս անուն

Աղբյուրներ

[խմբագրել]