Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ տխմարութիւն

վանկեր՝ տ(ը)խ•մա•րութ•յուն

Կազմություն[խմբագրել]

Արմատ՝ տխմար, վերջածանց՝ -ություն:

տխմար լինելը, տխմարի հատկությունը
տխմար արարք՝ գործ, հիմարություն, անխելքություն ◆ Այս ձյունին ու ցուրտին լրտես կամ ոստիկան մինչև այս կողմերը գալ պտըտելու տխմարությունը չպիտի գործեն։ «Երևանյան օրեր»
տխմար միտք՝ խոսք՝ գրվածք

հիմարություն, ապուշություն, անխելքություն, անմտություն, տխմարամտություն, հիմարամտություն, թանձրամտություն, դատարկամտություն, կարճամտություն, ծանծաղամտություն, պակասամտություն, ցանցառամտություն, ցանցառություն, հաստամտություն, հիվանդամտություն, անասնամտություն, գրաստամտություն, կարծրամտություն, բթամտություն, բթություն, անուղեղություն, անգլխություն, հաստագլխություն, տհասություն, պանդույրություն, (գվռ․)՝ ախմախություն, էշությւոն, ավանակություն
անգետություն, տգիտություն, աղքատամտություն, աղքատիմացություն, նեղմտություն, խեղճամտություն, սակավամտություն, իմաստակություն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ brainlessness գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ глупость (ru) ‎(glupostʹ), бестолковость (ru) ‎(bestolkovostʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։