Հայերեն
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր ՝ տե•վել
Արմատ՝ տև , վերջածանց՝ -ել :
Բայ
որոշ ժամանակի ընթացքում շարունակվել, առանց ընդհատվելու կատարվել՝ տեղի ունենալ՝ լինել ◆ Ժողովը տևեց բավական երկար։ Եղիշե Չարենց
գոյությունը շարունակել, հարատևել, գոյություն ունենալ, մնալ ◆ (Նրա) փառքը դեռ տևում է աշխարհում և կտևի որքան աշխարհը տևի ։ Դանթե Ալիգիերի
գոյություն ունենալ, գոյությունը պահպանել, գոյատևել, ապրել ◆ Վերջին հողի վրա մեր, վերջին վայրում հնամյա, - մնացել էր դեռ տևող մեր ժողովուրդը մի բուռ։ Եղիշե Չարենց
շարունակվել (որոշ ժամանակի ընթացքում), երկարատևել, երկարաձգվել, քաշել (խսկց․) , կահել (հնց․)
հարատևել, մնալ, կենալ
գոյատևել, ապրել
Խոնարհում
Անորոշ դերբայ
տևել
Ենթակայական դերբայ
տևող
Հարակատար դերբայ
տևած
Համակատար դերբայ
տևելիս
Անկատար դերբայ
տևում
Վաղակատար դերբայ
տևել
Ապակատար դերբայ
տևելու
Ժխտական դերբայ
տևի
անձ
եզակի
հոգնակի
առաջին
երկրորդ
երրորդ
առաջին
երկրորդ
երրորդ
Սահմանական եղանակ
ես
դու
նա
մենք
դուք
նրանք
Անկատար ներկա
տևում եմ
տևում ես
տևում է
տևում ենք
տևում եք
տևում են
Անկատար անցյալ
տևում էի
տևում էիր
տևում էր
տևում էինք
տևում էիք
տևում էին
Ապակատար ներկա
տևելու եմ
տևելու ես
տևելու է
տևելու ենք
տևելու եք
տևելու են
Ապակատար անցյալ
տևելու էի
տևելու էիր
տևելու էր
տևելու էինք
տևելու էիք
տևելու էին
Վաղակատար ներկա
տևել եմ
տևել ես
տևել է
տևել ենք
տևել եք
տևել են
Վաղակատար անցյալ
տևել էի
տևել էիր
տևել էր
տևել էինք
տևել էիք
տևել էին
Անցյալ կատարյալ
տևեցի
տևեցիր
տևեց
տևեցինք
տևեցիք
տևեցին
Ըղձական եղանակ
ես
դու
նա
մենք
դուք
նրանք
Ապառնի
տևեմ
տևես
տևի
տևենք
տևեք
տևեն
Անցյալի ապառնի
տևեի
տևեիր
տևեր
տևեինք
տևեիք
տևեին
Պայմանական եղանակ
ես
դու
նա
մենք
դուք
նրանք
Ապառնի
կտևեմ
կտևես
կտևի
կտևենք
կտևեք
կտևեն
Անցյալի ապառնի
կտևեի
կտևեիր
կտևեր
կտևեինք
կտևեիք
կտևեին
Հարկադրական եղանակ
ես
դու
նա
մենք
դուք
նրանք
Ապառնի
պիտի տևեմ
պիտի տևես
պիտի տևի
պիտի տևենք
պիտի տևեք
պիտի տևեն
Անցյալի ապառնի
պիտի տևեի
պիտի տևեիր
պիտի տևեր
պիտի տևեինք
պիտի տևեիք
պիտի տևեին
Հրամայական եղանակ
դու
դուք
Ապառնի
տևի՛ր
տևե՛ք
Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան , Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2 ։