ցուպ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sʰup]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ցուպ
վանկեր՝ ցուպ
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *skōbo-՝ *skeb(h)/p «սուր գործիքով կտրել, ճեղքել» արմատից։
Գոյական
- ձեռքի գավազան, ձեռնափայտ
- մահակ, դագանակ
- (փխբ․) նեցուկ
- հովվի մահակ՝ գավազան
- (փխբ․) հովվության խորհրդանիշ ◆ կըհնազանդեր խաշինքն ողջ ցուպին (Դանիել Վարուժան)
- (պատմ․) նախշազարդ կարճ փայտե ձող, որ ծառայում է որպես իշխանության կամ պատվավոր դիրքի խորհրդանշան, մական
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- (բժշկ․) բացիլ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- ճամփորդական ցուպ - ճամփորդության՝ օտարության մեկնելու խորհրդանշան
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | ցուպ(ը) | ցուպեր(ը) |
| Սեռ. | ցուպի | ցուպերի |
| Տր. | ցուպի(ն) | ցուպերի(ն) |
| Հայց. | ցուպ(ը) | ցուպեր(ը) |
| Բաց. | ցուպից | ցուպերից |
| Գործ. | ցուպով | ցուպերով |
| Ներգ. | ցուպում | ցուպերում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։