փայլատակել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pʰɑjlɑtɑˈkɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ փայ•լա•տա•կել
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Բայ
- հանկարծական բռնկումով կայծակ՝ փայլակ երևալ, կայծակել
- հանկարծական բռնկումով լույսի շողեր արձակել, վայրկենական բռնկումով՝ լույսով ցոլալ ◆ Մթության մեջ փայլատակեց հրթիռը և մարեց։
- փայլփլել, շողշողալ, ճաճանչել ◆ Բահը փայլատակում էր արևի տակ։ (Նաիրի Զարյան)
- (փխբ․) վառ կերպով արտահայտվել՝ դրսևորվել (առավելապես ուրախության՝ երջանկության՝ գոհության զգացումների մասին) ◆ Քուրմի դեմքին փայլատակեց ինքնագոհ ժպիտը։ (Կ. Ռյուկման)
- (փխբ․) զայրույթի ու ուրախության՝ հանկարծական բուռն զգացմունքի արտահայտությամբ շողալ (աչքերի մասին)
- (փխբ․) հանկարծակի՝ անսպասելիորեն ծագել՝ հայտնվել ◆ Այդ մտքերից նրա մեջ փայլատակեց մի հույս։ «Գրական թերթ»
- (փխբ․) դրսևորվել, երևան գալ, վառ կերպով ցուցադրվել ◆ Այստեղ մեկ անգամ ևս փայլատակում է Անդրանիկի զորավարական տաղանդը։ Սերո Խանզադյան
- (փխբ․) անսպասելիորեն հայտնվել՝ վրա հասնել՝ գալ ◆ Դու դիակ էիր արդեն կիսամեռ՝ երբ փայլատակեց փրկության տարին։ Եղիշե Չարենց
- (անհնձն․) փայլատակեցնել
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- կայծակել, շանթարձակել, փայլակել, փայլակնել, փայլակվել
- շողշողալ, պսպղալ, փայլփլել, ճաճանչել
- առկայծել, փայլել, բոցկլտալ, փայլստալ, կայծկլտալ, կայծկլտել, ճայթռել (արևմտհ․), (գվռ․)՝ կածղտել, կեծխտալ, փայլխտել, պեծավորվել
- տե՛ս փայլկտալ
- տե՛ս ուրախանալ
- տե՛ս զայրանալ
- տե՛ս դրսևորվել
- տե՛ս ծագել
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Խոնարհում | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։