փառատեցություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [pʰɑrɑtɛt͡sʰutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ փա•ռա•տե•ցութ•յուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. փառատյաց լինելը, փառատենչի հատկություն
  2. փառատենչի արարք՝ վարքագիծ՝ գործելակերպ
  3. ատելության՝ արհամարհանքի զգացում փառքի ու փառասիրության նկատմամբ

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. անփառասիրություն

Արտահայտություններ[խմբագրել]