Հայերեն
Դասական ուղղագրութեամբ՝ փարատել
վանկեր ՝ փա•րա•տել
Արմատ՝ փարատ , վերջածանց՝ -ել :
Բայ
ցրել, հեռացնել, վերացնել, վանել ◆ Խավարը փարատել : ◆ Նա այն ժամանակ վրա է հասնում փարատում հոգուս մռայլությունը։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Նա հորանջելով գլուխը վեր բարձրացրեց, ձեռքով շփեց ճակատը, կարծես աշխատում էր բռնի կերպով քունը փարատել իր աչքերից։ (Րաֆֆի)
սփոփել, ամոքել, վիշտը՝ ցավը մեղմել կամ վերացնել ◆ Ես վազեցի քեզ մոտ փոքր-ինչ կազդուրվելու, փոքր-ինչ փարատելու իմ սրտի ցավերը։ (Րաֆֆի)
(եկեղ․) նոր ծննդկանի վրա երկրորդ օրը աղոթք կարդալ (քահանայի) ◆ Այ տեր հայր, ծնել է, գնանք տունը փարատենք : (Գաբրիել Տեր-Հովհաննիսյան)
վառած՝ բոցը անցած թոնրի պատերը լաթով մաքրել՝ հաց թխելուց առաջ
ցրել, հեռացնել, վանել, վերացնել,
սփոփել, մխիթարել, ամոքել, դարմանել, ապաքինել
(գվռ․) փարատել
Խոնարհում
Անորոշ դերբայ
փարատել
Ենթակայական դերբայ
փարատող
Հարակատար դերբայ
փարատած
Համակատար դերբայ
փարատելիս
Անկատար դերբայ
փարատում
Վաղակատար դերբայ
փարատել
Ապակատար դերբայ
փարատելու
Ժխտական դերբայ
փարատի
անձ
եզակի
հոգնակի
առաջին
երկրորդ
երրորդ
առաջին
երկրորդ
երրորդ
Սահմանական եղանակ
ես
դու
նա
մենք
դուք
նրանք
Անկատար ներկա
փարատում եմ
փարատում ես
փարատում է
փարատում ենք
փարատում եք
փարատում են
Անկատար անցյալ
փարատում էի
փարատում էիր
փարատում էր
փարատում էինք
փարատում էիք
փարատում էին
Ապակատար ներկա
փարատելու եմ
փարատելու ես
փարատելու է
փարատելու ենք
փարատելու եք
փարատելու են
Ապակատար անցյալ
փարատելու էի
փարատելու էիր
փարատելու էր
փարատելու էինք
փարատելու էիք
փարատելու էին
Վաղակատար ներկա
փարատել եմ
փարատել ես
փարատել է
փարատել ենք
փարատել եք
փարատել են
Վաղակատար անցյալ
փարատել էի
փարատել էիր
փարատել էր
փարատել էինք
փարատել էիք
փարատել էին
Անցյալ կատարյալ
փարատեցի
փարատեցիր
փարատեց
փարատեցինք
փարատեցիք
փարատեցին
Ըղձական եղանակ
ես
դու
նա
մենք
դուք
նրանք
Ապառնի
փարատեմ
փարատես
փարատի
փարատենք
փարատեք
փարատեն
Անցյալի ապառնի
փարատեի
փարատեիր
փարատեր
փարատեինք
փարատեիք
փարատեին
Պայմանական եղանակ
ես
դու
նա
մենք
դուք
նրանք
Ապառնի
կփարատեմ
կփարատես
կփարատի
կփարատենք
կփարատեք
կփարատեն
Անցյալի ապառնի
կփարատեի
կփարատեիր
կփարատեր
կփարատեինք
կփարատեիք
կփարատեին
Հարկադրական եղանակ
ես
դու
նա
մենք
դուք
նրանք
Ապառնի
պիտի փարատեմ
պիտի փարատես
պիտի փարատի
պիտի փարատենք
պիտի փարատեք
պիտի փարատեն
Անցյալի ապառնի
պիտի փարատեի
պիտի փարատեիր
պիտի փարատեր
պիտի փարատեինք
պիտի փարատեիք
պիտի փարատեին
Հրամայական եղանակ
դու
դուք
Ապառնի
փարատի՛ր
փարատե՛ք
Բայ
տե՛ս փառատել ◆ Ա՜խ, եթե յուր ձեռքը տային այդ շունը (Արամը)… պզիկ-պզիկ պիտի փարատեր : Տիգրան Կամսարական
տե՛ս հոշոտել
Խոնարհում
Անորոշ դերբայ
փարատել
Ենթակայական դերբայ
փարատող
Հարակատար դերբայ
փարատած
Համակատար դերբայ
փարատելիս
Անկատար դերբայ
փարատում
Վաղակատար դերբայ
փարատել
Ապակատար դերբայ
փարատելու
Ժխտական դերբայ
փարատի
անձ
եզակի
հոգնակի
առաջին
երկրորդ
երրորդ
առաջին
երկրորդ
երրորդ
Սահմանական եղանակ
ես
դու
նա
մենք
դուք
նրանք
Անկատար ներկա
փարատում եմ
փարատում ես
փարատում է
փարատում ենք
փարատում եք
փարատում են
Անկատար անցյալ
փարատում էի
փարատում էիր
փարատում էր
փարատում էինք
փարատում էիք
փարատում էին
Ապակատար ներկա
փարատելու եմ
փարատելու ես
փարատելու է
փարատելու ենք
փարատելու եք
փարատելու են
Ապակատար անցյալ
փարատելու էի
փարատելու էիր
փարատելու էր
փարատելու էինք
փարատելու էիք
փարատելու էին
Վաղակատար ներկա
փարատել եմ
փարատել ես
փարատել է
փարատել ենք
փարատել եք
փարատել են
Վաղակատար անցյալ
փարատել էի
փարատել էիր
փարատել էր
փարատել էինք
փարատել էիք
փարատել էին
Անցյալ կատարյալ
փարատեցի
փարատեցիր
փարատեց
փարատեցինք
փարատեցիք
փարատեցին
Ըղձական եղանակ
ես
դու
նա
մենք
դուք
նրանք
Ապառնի
փարատեմ
փարատես
փարատի
փարատենք
փարատեք
փարատեն
Անցյալի ապառնի
փարատեի
փարատեիր
փարատեր
փարատեինք
փարատեիք
փարատեին
Պայմանական եղանակ
ես
դու
նա
մենք
դուք
նրանք
Ապառնի
կփարատեմ
կփարատես
կփարատի
կփարատենք
կփարատեք
կփարատեն
Անցյալի ապառնի
կփարատեի
կփարատեիր
կփարատեր
կփարատեինք
կփարատեիք
կփարատեին
Հարկադրական եղանակ
ես
դու
նա
մենք
դուք
նրանք
Ապառնի
պիտի փարատեմ
պիտի փարատես
պիտի փարատի
պիտի փարատենք
պիտի փարատեք
պիտի փարատեն
Անցյալի ապառնի
պիտի փարատեի
պիտի փարատեիր
պիտի փարատեր
պիտի փարատեինք
պիտի փարատեիք
պիտի փարատեին
Հրամայական եղանակ
դու
դուք
Ապառնի
փարատի՛ր
փարատե՛ք
Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան , Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2 ։