փորձաքննություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pʰɔɾd͡zɑkʰnːutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ փորձաքննութիւն
վանկեր՝ փոր•ձա•ք(ը)ն•նու•թյուն
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Գոյական
- որևէ բանի մասին ճիշտ եզրակացության գալու՝ որևէ բանի ճիշտ գնահատական տալու նպատակով կատարվող մասնագիտական հետազոտություն՝ քննություն, էքսպերտիզ
- (սոց․) տվյալների հավաքում և դրանց նախնական վարկածի ստուգում
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- փորձագիտություն, փորձագիտանք
Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Սուսաննա Ասիկյան, Սոցիոլոգիա (Անգլերեն-հայերեն բացատրական բառարան), Երևան, ««Զանգակ» հրատարակչություն», 2015 — 208 էջ։