Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ փոփոխական

վանկեր՝ փո•փո•խա•կան

Կազմություն[խմբագրել]

Արմատ՝ փոփոխ, վերջածանց՝ -ական:

փոփոխության՝ փոփոխվելու ենթակա, այնպիսին, որ կարող է փոփոխության ենթարկվել
անհաստատ, անկայուն, ոչ մնայուն, չհարատևող ◆ Փոփոխական հաջողություններ
կայուն համոզմունքներ՝ կարծիքներ՝ տեսակետներ չունեցող, ոչ հետևողական, հետևողականորեն որևէ տեսակետի՝ ուղղության դիրքերում չկանգնող, փոփոխամիտ ◆ Ների՛ր դու, պոե՛տ, քո փոփոխական քննադատներին։ Եղիշե Չարենց
թույլ՝ անհաստատ բնավորություն ունեցող, տատանվող, ոչ հաստատական ◆ Փոփոխական բնավորություն։
պարբերաբար մեկ վիճակից մյուսին անցնող, պարբերաբար փոփոխվող ◆ Փոփոխական ամպամածություն։
իրար փոխարինող, մեկը մյուսի տեղը բռնող, փոփոխության ենթակա ◆ Որսորդի բնակության տեղերը նույնքան փոոխական են եղել, որքան փոփոխվել է նրա անողորմ բախտը։ (Րաֆֆի)

անկայուն, անհաստատ, հեղհեղուկ, հողդողդուն, փոփոխելի, այլափոխիկ, փոփոխ, բազմափոփոխ, փոփոխիկ (բնստ․), (հնց․)՝ այլայլելի, հեղհեղելի, այլայլոտ, հեղական, հոլովական, տարափոխ, փոխարկական
դյուրափոփոխ, արագափոխ, արագափոփոխ
հարափոփոխ, հարաշարժ, մշտահոլով, բազմահոլով, անհարատև
տե՛ս փոփոխամիտ

փոփոխական աստղեր - (աստղգ․) այնպիսի աստղեր, որոնց փայլը պարբերաբար փոխվում է
փոփոխական կապիտալ - տե՛ս փոփոխուն կապիտալ
փոփոխական հոսանք - (ֆիզ․) ուղղությունը և ուժը պարբերաբար փոփոխվող էլեկտրահոսանք
փոփոխական մեծություն - (մաթ․) մեծություն, որը խնդրի պայմանների համաձայն կարող է տարբեր արժեքներ ստանալ

Բաղադրյալ բառեր
փոփոխականորեն փոփոխականություն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ изменчивый (ru) ‎(izmenčivyj), переменчивый (ru) ‎(peremenčivyj), переменный (ru) ‎(peremennyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։