Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր ՝ փ(ը)ս•լինք
մարդկանց ու կենդանիների բերանից վազող լորձնային հեղուկ, լորձունք
լորձունք, դոժինք, շողիք, շողինք, փրցլիք (արևմտհ․) , տողիք, տողուկ, (հնց․) (գվռ․) ճիք, ճողորտիք, ծլոլ, ծլուլ, ծուլուլ, ծնծուլ, մոժ, շողունք, պմբուլ, փեռ, թառ, ցելթուք, ցելթուքս, ցպլինք
Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայաստան», 1976։ Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան , Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։ Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2 ։
