փսխել

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [pʰsχɛl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ փսխել

վանկեր՝ փ(ը)ս•խել 

Ստուգաբանություն

Ծագումն անհայտ է։

Բայ

1. ստամոքսից կերածը ետ տալ՝ բերանով թափել, սիրտ թափել
2. (փխբ․) (անարգ․) անվայելուչ՝ անպատկառ խոսքեր դուրս տալ, զազրախոսությամբ՝ հայհոյախոսությամբ զայրույթը թափել

Հոմանիշներ

1. ործկալ, ործալ, (փխբ․)՝ ժայթքել, զգայռել, (ժղ․)՝ ետ տալ, ետ բերել, ետ դարձնել, դուրս տալ, սիրտը թափել, սիրտը ետ տալ, սիրտը խառնել, սիրտը խառնվել, սիրտը պարան գալ, սիրտը վեր ածել, սիրտը քակվել, վեր ածել

Արտահայտություններ

Խոնարհում

Անորոշ դերբայ փսխել Ենթակայական դերբայ փսխող Հարակատար դերբայ փսխած Համակատար դերբայ փսխելիս Անկատար դերբայ փսխում Վաղակատար դերբայ փսխել Ապակատար դերբայ փսխելու Ժխտական դերբայ փսխի անձ եզակի հոգնակի առաջին երկրորդ երրորդ առաջին երկրորդ երրորդ Սահմանական եղանակ ես դու նա մենք դուք նրանք Անկատար ներկա փսխում եմ փսխում ես փսխում է փսխում ենք փսխում եք փսխում են Անկատար անցյալ փսխում էի փսխում էիր փսխում էր փսխում էինք փսխում էիք փսխում էին Ապակատար ներկա փսխելու եմ փսխելու ես փսխելու է փսխելու ենք փսխելու եք փսխելու են Ապակատար անցյալ փսխելու էի փսխելու էիր փսխելու էր փսխելու էինք փսխելու էիք փսխելու էին Վաղակատար ներկա փսխել եմ փսխել ես փսխել է փսխել ենք փսխել եք փսխել են Վաղակատար անցյալ փսխել էի փսխել էիր փսխել էր փսխել էինք փսխել էիք փսխել էին Անցյալ կատարյալ փսխեցի փսխեցիր փսխեց փսխեցինք փսխեցիք փսխեցին Ըղձական եղանակ ես դու նա մենք դուք նրանք Ապառնի փսխեմ փսխես փսխի փսխենք փսխեք փսխեն Անցյալի ապառնի փսխեի փսխեիր փսխեր փսխեինք փսխեիք փսխեին Պայմանական եղանակ ես դու նա մենք դուք նրանք Ապառնի կփսխեմ կփսխես կփսխի կփսխենք կփսխեք կփսխեն Անցյալի ապառնի կփսխեի կփսխեիր կփսխեր կփսխեինք կփսխեիք կփսխեին Հարկադրական եղանակ ես դու նա մենք դուք նրանք Ապառնի պիտի փսխեմ պիտի փսխես պիտի փսխի պիտի փսխենք պիտի փսխեք պիտի փսխեն Անցյալի ապառնի պիտի փսխեի պիտի փսխեիր պիտի փսխեր պիտի փսխեինք պիտի փսխեիք պիտի փսխեին Հրամայական եղանակ դու դուք Ապառնի փսխի՛ր փսխե՛ք

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ стошнить (ru) ‎(stošnitʹ), рвать (ru) ‎(rvatʹ), вырвать (ru) ‎(vyrvatʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։