Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ փ(ը)ր•կա•րար

Ստուգաբանություն

որևէ բանից փրկող՝ ազատող (անձ, հիմնարկություն, ընկերություն և այլն)
մեկին փրկողը, նա, որ մեկին ազատել է որևէ բանից, փրկիչ
ազատություն՝ փրկություն բերող, փրկություն հանդիսացող
փրկության ծառայող, փրկության միջոց հանդիսացող
(փխբ․) բուժող, ապաքինող, ամոքող
(արտ․իր․) փրկարարական աշխատանքներ կատարելու համար նախատեսված և Հայաստանի Հանրապետության օրենսդրությամբ սահմանված կարգով ատեստավորված ֆիզիկական անձ

փրկիչ, փրկաբեր, ազատարար, ազատիչ, կենարար, փրկավետ, փրկական, (հնց․)՝ փրկագործ, փրկութինաբեր, փրկութինագործ, կեցուցիչ, հոգեկեցույց, հոգեշահ
տե՛ս բուժիչ, ամոքիչ
տե՛ս փրկիչ (1)

Բաղադրյալ բառեր
փրկարական փրկարարություն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ спасательный (ru) ‎(spasatelʹnyj), спасительный (ru) ‎(spasitelʹnyj), спасатель (ru) ‎(spasatelʹ), спаситель (ru) ‎(spasitelʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։