Jump to content

քակել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ քա•կել 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Բայ

  1. իրար կապված՝ հյուսված՝ կցված մասերը առանձնացնել՝ քանդել, հետ անել, բանալ
  2. մասերն իրարից անջատել՝ քանդել (մեքենա, սարք և այլն)
  3. խախտել, լուծել (կապը, միասնությունը և այլն)
  4. քանդել, ավերել, փլուզել
  5. քայքայել, կազմալուծել ◆ Ըսե՛, որ գիշերները շատ չնստե, հոգին չքակե գրելով։ (Գրիգոր Զոհրապ)

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. տե՛ս քանդել (7)
  2. տե՛ս անջատել
  3. տե՛ս լուծել
  4. տե՛ս քանդել (1)
  5. տե՛ս քայքայել (1)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]