քաղցրախոս

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [kʰɑʁt͡sʰɾɑˈχɔs]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ քաղց•րա•խոս 

Ածական

1. աղցր՝ անուշ բաներ խոսող՝ պատմող
2. քաղցրաձայն
3. քաղցր՝ սիրաշահող բաներ խոսող՝ ասող, շողոքորթ

Հոմանիշներ

1. քաղցրախոսիկ, քաղցրաբան, քաղցրաբարբառ, քաղցրաբերան, քաղցրալեզու, քաղցրազրուցիկ, ոսկեբերան, մեղրաբերան, մեղրաշուրթ, մեղրախոս, հաճոյախոս, (հզվդ․) քաղցրախոսակ, քաղցրածոր, քաղցրենի, հեզախոս, հեզաբան, հեշտախոս, հեշտաբան, աղվախոս, աղվաբան, աղվալեզու, հեզաբարբառ, գողտրաբարբառ, շաքարաշուրթ(ն), համեղախոս, համեղաբան, (գվռ․) անուշալեզու, խորոտզրույց, ճլպտուն, ճլվլուն (երեխա), քաղցր լեզու
2. շողոքորթ, կեղծավոր, քծնող, քըծնի, քսու, երկերեսանի, շողոմ, շողոմաբան, շողոմախոս, շողոմարար, շողոմաբարո, շողոմքոր, կեղծանույշ, երեսպաշտ, քծնաբան, փաղաքուշ, մարդահաճ, մարդահաճո, հաճոյասեր, հաճոյախոս, քաղցրամեղց, մեղրախոս, մեղրաբերան, շաքարաշուրթ(ն), խնկարկու, կեղծապաշտ, ստորաքարշ, (փխբ․)՝ մեղրածոր, մեղրածորան, մեղրախառն, մեղմեղ, հացկատակ (փոր հացի համար), (հնց․)՝ շոգմոգ, կեղծակերպ, կեղծապարիշտ, դյուրաշուրթ(ն), շաղավաշուրթն, շնորհավաճառ, շնթող, շղվաբարո, մարդելույզ, երկխոս, գողտրաբարբառ, ստկու, ստուկ, սուտակասպաս, սուտակասպասու, սուտակասպասավոր, քաղցրապատիր, (գվռ․)՝ կեռպոչ, տփիկ, քսվող, քսվռտվող, սուտ քրիստոս, եզան սուրբ, շրջոնք շիտակ
3. տե՛ս քաղցրաձայն

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։