քաղցրաձայն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kʰɑʁt͡sʰɾɑˈd͡zɑjn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ քաղցրաձայն
վանկեր՝ քաղց•րա•ձայն
Կազմություն
[խմբագրել]Արմատ՝ քաղցր, հոդակապ՝ -ա-, արմատ՝ ձայն:
Ածական
- քաղցր՝ անուշ ձայն ունեցող ◆ Երգում էր քաղցրաձայն գուսանը։ (Րաֆֆի)
- քաղցր ձայնով հնչող
Մակբայ
- քաղցր ձայնով ◆ Չը կա և մի ոստ, որից սոխակի մեղեդին հնչեր քնքույշ, քաղցրաձայն: Հովհաննես Հովհաննիսյան
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- քաղցրահնչյուն, քաղցրահնչուն, քաղցրահունչ, քաղցրալուր, քաղցրանվագ, քաղցրաղողանջ, քաղցրախոս, քաղցրադայլայլ, քաղցրամրմունջ, քաղցրավաչ, ախորժաձայն, ախորժահնչյուն, ախորժահնչուն, ախորժահունչ, ախորժալուր, բարեձայն, բարեհնչյուն, բարեհնչուն, բարեհունչ, դյուրաձայն, մեղմաձայն, մեղրաձայն, սոխակաձայն, մեղեդային, մելոդիկ, մելոդիական, մեղմաձայն, մեղմահնչյուն, մեղմալար, հեզաձայն, հեզահնչյուն, ոսկեձայն, ոսկեմրմունջ, ոսկեհնչյուն, ոսկեհունչ, ոսկելար, ոսկելեզու, ոսկելեզվակ, նրբաձայն, նրբահունչ, անուշաձայն, պերճնաձայն, պերճահնչյուն, (հզվդ․) աղվաձայն, հրաշաձայն, քաղցրածոր, քաղցրաբարբառ, անուշասաց, անուշալուր, երկնանվագ, թավշային, գեղահնչյուն, գեղահունչ, գեղաձայն, գեղեցկաձայն, գեղեցկահնչյուն, գեղեցկահունչ, գեղաձայն, գեղեցկաձայն, գեղեցկահնչյուն, գեղեցկահունչ, հեշտաձայն, աղվալուր, դյուրալուր, հեշտալուր, անուշալուր, նրբաձայն, նրբահունչ, քաղցրաշշունջ, քաղցրաշշուկ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։