քաղցրաձայն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [kʰɑʁt͡sʰɾɑˈd͡zɑjn]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ քաղցրաձայն

վանկեր՝ քաղց•րա•ձայն 

Կազմություն

Արմատ՝ քաղցր, հոդակապ՝ -ա-, արմատ՝ ձայն:

Ածական

1. քաղցր՝ անուշ ձայն ունեցող ◆ Երգում էր քաղցրաձայն գուսանը։ (Րաֆֆի)
2. քաղցր ձայնով հնչող

Մակբայ

1. քաղցր ձայնով ◆ Չը կա և մի ոստ, որից սոխակի մեղեդին հնչեր քնքույշ, քաղցրաձայն: Հովհաննես Հովհաննիսյան

Հոմանիշներ

1. քաղցրահնչյուն, քաղցրահնչուն, քաղցրահունչ, քաղցրալուր, քաղցրանվագ, քաղցրաղողանջ, քաղցրախոս, քաղցրադայլայլ, քաղցրամրմունջ, քաղցրավաչ, ախորժաձայն, ախորժահնչյուն, ախորժահնչուն, ախորժահունչ, ախորժալուր, բարեձայն, բարեհնչյուն, բարեհնչուն, բարեհունչ, դյուրաձայն, մեղմաձայն, մեղրաձայն, սոխակաձայն, մեղեդային, մելոդիկ, մելոդիական, մեղմաձայն, մեղմահնչյուն, մեղմալար, հեզաձայն, հեզահնչյուն, ոսկեձայն, ոսկեմրմունջ, ոսկեհնչյուն, ոսկեհունչ, ոսկելար, ոսկելեզու, ոսկելեզվակ, նրբաձայն, նրբահունչ, անուշաձայն, պերճնաձայն, պերճահնչյուն, (հզվդ․) աղվաձայն, հրաշաձայն, քաղցրածոր, քաղցրաբարբառ, անուշասաց, անուշալուր, երկնանվագ, թավշային, գեղահնչյուն, գեղահունչ, գեղաձայն, գեղեցկաձայն, գեղեցկահնչյուն, գեղեցկահունչ, գեղաձայն, գեղեցկաձայն, գեղեցկահնչյուն, գեղեցկահունչ, հեշտաձայն, աղվալուր, դյուրալուր, հեշտալուր, անուշալուր, նրբաձայն, նրբահունչ, քաղցրաշշունջ, քաղցրաշշուկ

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր
քաղցրաձայնություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։