քամակ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kʰɑˈmɑk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ քամակ
վանկեր՝ քա•մակ
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Բնիկ հնդեվրոպական՝ *kam- «թիկունք» արմատից. հմմտ. լատվիերեն kamisis, հին պրուսերեն caymoys «թիկունք, ուս»։
Գոյական
- կռնակ, թիկունք, մեջք՝ մինչև գավակը ◆ Նրանք բերում էին մեկին, որի թևքերը կապած էին քամակին: (Րաֆֆի)
- գավակ
- հետև, ետև, հակառակ կողմը (մեր հարաբերությամբ) ◆ Իսկ նորեկ հարսի փարդի քամակից նայում են կանգնած հարսն ու աղջըկերք։ Հովհաննես Թումանյան
- (արևմտհ․) առարկայի՝ տեղի մակերևույթ՝ մակերես
- ետևի կողմը
Հոմանիշներ
[խմբագրել]Արտահայտություններ
[խմբագրել]- քամակը ծռել
- մեջքը ծռել
- հլու-հնազանդ լինել
- խոնարհաբար մեկին դիմել, գլուխ ծռել ◆ Քամակս ծռած և պաղատագին ձևով մը մոտենալ ուզեցի իրեն։ (Գրիգոր Զոհրապ)
- քամակը պահել
- թիկունքը պաշտպանել
- թիկունքին կանգնել, մեջքին կանգնել, պաշտպանել, հովանավոր կանգնել
- քամակը պինդ - ուժեղ՝ ազդեցիկ հովանավոր ունեցող
- քամակին կանգնել - պաշտպան՝ հովանավոր լինել
- քամակն ընկնել, քամակից ընկնել
- մեկի հետևից գնալ, հետևել ◆ Մի օր եթե որսի քամակից չընկնեմ՝ սիրտս կճաքի։ Սերո Խանզադյան
- հետապնդել, հետևել
- թշնամանալ, հալածել
- քամակից գնալ
- հետևել, հետևիցն ընկնել ◆ Կրակեցի, կրակիս քամակից գնացի քերծի տակը։ Սերո Խանզադյան
- մի բանի հետամտել, մի բանով զբաղվել
- քամակովը խոսել - մեկի պաշտպանության՝ հեվանավորության վրա հենվելով խոսել
- քամակովը մտիկ տալ - անուշադրության մատնել, արհամարհել, անտեսել
- ականջի քամակը գցել - անուշադրության մատնել, մոռանալ ◆ Ասածներս ականջիդ քամակը չգցես: Սերո Խանզադյան
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
[խմբագրել]Թարգմանություն
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։