Հայերեն

Բայ

վանկեր՝ քայ•քայ•վել

(կրավ․) քայքայել-ի
(չբ․) աղքատանալ, չքավորության մեջ ընկնել, սնանկանալ ◆ Տնտեսությունը քայքայվել էր իսպառ և ինքը ընտանիքով մնացել էր աստանդական: Ստեփան Զորյան
տնտեսապես ու կազմակեպչորեն թուլանալ ◆ Ձիաբուծական ֆերման պատերազմի տարիներին քայքայվել էր: Սերո Խանզադյան
խարխլվել, անկայուն դառնալ, հիմքերը թուլանալ ◆ Գոմի պատերը քայքայվել էին, գերանները փտել: Սերո Խանզադյան
հյուծվել, մաշվել ◆ Օր-օրի վրա նրա առողջությունը քայքայվում է: (Շիրվանզադե)
փտել, նեխել, փչանալ ◆ Քայքայվում էր կարծես տոթից աշխարհը–նեխած մի դիակ: Եղիշե Չարենց

կազմալուծվել, քանդվել, քակվել, կործանվել, խորտակվել
տարալուծվել, քրքրվել, շոշել (հզվդ․),
հյուծվել, մաշվել
նեխել, նեխվել, փտել, հոտել, ավրվել (արևմտհ․), ժոխել (հնց․), ծրորել, հաղկել (հզվդ․), շմորել, շոշել, ցամնել, ցամնոտել (դիակի), լխկել (բրբ․)

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ (to be or become) impoverished, poor, weakened, unstable, worn, rotten, decayed, broken, wrecked, destroyed դանիերեն՝ գերմաներեն՝ հունարեն՝ իսպաներեն՝ ֆրանսերեն՝ իտալերեն՝ վրացերեն՝ հոլանդերեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ разлагаться (ru) ‎(razlagatʹsja), разъедаться (ru) ‎(razʺjedatʹsja), расшатываться (ru) ‎(rasšatyvatʹsja), разоряться (ru) ‎(razorjatʹsja), разориться (ru) ‎(razoritʹsja), разваливаться (ru) ‎(razvalivatʹsja), развалиться (ru) ‎(razvalitʹsja)

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Մ․Խ․ Պողոսյան, Ֆրանսերեն-հայերեն ագրոէկոլոգիական և անտառագիտական տերմինների համառոտ բառարան (ՀԳԱ), Երևան, 2005 — 144 էջ։