քարտուղարություն
Հայերեն
Գոյական
- ՄՀԱ՝ [kʰɑɾtuʁɑɾutʰjun ]
վանկեր՝ քար•տու•ղա•րութ•յուն
- քարտուղար լինելը, քարտուղարի պաշտնը
- որևէ հիմնարկության, կազմակերպության մարմնի և այլնի բաժին, որ վարում է կազմակերպական-գործադիր ընթացիկ աշխատանքները
- այդ բաժնի պաշտոնյաների կազմը
- կուսակցական, կոմերիտական և այլն կազմակերպությունների ղեկավար մարմինների քարտուղարների կազմը
- ժողովներում, կոնֆերանսներում, համագումարներում և այլնում ընտրվող կազմ, արձանագրական աշխատանքները վարելու համար
Հոմանիշներ
[խմբագրել]ատենադպրություն (հնց․), դիվանադպրություն
Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Թարգմանություններ | |
| |
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։