քերականագիտություն
Հայերեն
Գոյական
- ՄՀԱ՝ [kʰɛɾɑkɑnɑɡitutʰˈjun]
վանկեր՝ քե•րա•կա•նա•գի•տութ•յուն
- լեզվաբանության մի բաժինը, որ զբաղվում է լեզվի քերականական կառուցվածքի ուսումնասիրությամբ
- քերականագիտական միտքը, գիտությունը
Հոմանիշներ[խմբագրել]
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Թարգմանություններ | |
| |
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։