քննադատ

Հայերեն

Ածական

• ՄՀԱ՝ [kʰnːɑˈdɑt]

վանկեր՝ ք(ը)ն•նա•դատ 

Ստուգաբանություն

1. գրական քննադատությամբ զբաղվող մարդ, գրականագետ
2. որևէ բանի քննդատությամբ զբաղվող, հանդես եկող մարդ

Հոմանիշներ

1. գրաքննադատ բանադատ (հզվդ․), քննաբան, գրադատ
2. պարսավադետ, զոյիլոմ (վատ) (հզվդ․)

Արտահայտություններ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ critic ռուսերեն՝ критик (ru) ‎(kritik) հունարեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։