քշել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ քշել

վանկեր՝ ք(ը)•շել 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ծագումն անհայտ է։ Հրաչյա Աճառյանը համարում է բնաձայնական բառ։

Բայ

  1. ուժ գործադրելով՝ մղելով առաջ տանել, առաջ մղել՝ հրել ◆ Սայլակը` ձեռնասայլակը քշել:
  2. վարել, ղեկավարելով շարժման մեջ դնել մեքենան ◆ Կառքը քշել:
  3. առաջն անելով տանել ◆ Արևահատը, կով ու ոչխար առաջն արած, քշում էր նրանց։ (Ղազարոս Աղայան)
  4. իր հոսանքով տանել ◆ Երկնքով մեկ մյուսի հետևից լողում էին ամպերը, որոնց քշում էր քամին։, ◆ Առվակը քշում էր թափված տերևները։ Եղիշե Չարենց
  5. քայլել, վազել, առաջ շարժվել տալ (հարվածելով, համապատասխան բացականչություններով և այլն) ◆ Ձին, եզները քշել ◆ Ճպտին արա, քշի, հոտաղ։ Հովհաննես Թումանյան
  6. վանել, հեռացնել ◆ Հավերը քշել:
  7. վռնդել, դուրս անել, վտարել կուսակցությունից, ◆ Հիմնարկից քշել:
  8. արտաքսել աքսորել Սիբիր ◆ Աքսոր քշել: (փխբ․)
  9. հալածել, հետապնդել, հետամտել ◆ Փախստականին քշեցին մինչև լեռան ստորոտը, որտեղ սպասում էր թաքնված ջոկատը։
  10. որևէ տեղից դուրս անել, մղել, սահմաններից այն կողմը ուղարկել ◆ Մոկաց իշխանները իրենց երկրից քշեցին Յուսուփա զորքերը։ (Մուրացան)
  11. մի կողմ, մի ուղղությամբ շարժել, հավաքել, վանել ◆ Զինվորները… ներկա գտնվողներին քշում են անկյունը։ ԿՌ
  12. մղել, հրել, տանել ◆ Փորձեր եք արել, փորձում եք հիմա, ինչպես միշտ, ահա կրկին ու կրկին մեզ քշել դեպի կործանում ու մահ։ Եղիշե Չարենց
  13. (փխբ․) վանել, վերացնել ◆ Պիտի գա…նորը… ու քշի այս ձորերից, ինչ ցավ է, թախիծ։ Գուրգեն Մահարի
  14. (փխբ․) վաճառել, ծախել ◆ Եթե այսօր դասագիրքերը չկարենամ քշել, տպարարանապետը բանտը պիտի դնե զիս։ Հակոբ Պարոնյան
  15. (փխբ․) գլուխ բերել, անց կացնել ◆ Էլի իր ասածը քշել:
  16. (խսկց․) ներկայացնել, ուղղարկել ◆ Չգիտես ինչ է գտել նրա մեջ. հա նրա անունն է առաջ քշում:
  17. իր թելադրանքով շարժել, իր կամքին ենթարկել ◆ Խեղճ մարդը, - գռգրեց Մարթան, ցանձը տվել ես ձմեռը, որտեղ ուզում է քշում է:, (Շիրվանզադե)
  18. շեշտակիորեն դիմել, գնալ ◆ Առանց թույլատվության քշեց ուղղակի մինիստրի աշխատասենյակը։
Հոմանիշներ[խմբագրել]
  1. մղել, հրել, մտցնել (խսկց․), տանել (մինջև վերջ) առաջ շարժել, ընթացք տալ, առաջ տանել, խթել, մշտել, մխել, ճիպտին անել (էշ, եզ) {{բրբ վազեցնել (ձի)
  2. վարել
  3. վանել, վռնդելլ, վտարել, խռկել (բրբ․), պուղել, խռիկ տալ, դուրս անել
  4. հալածել, աքսորել, տարագրել, բռնավորել (հզվդ․)
  5. տե՛ս մերձավորել
  6. տե՛ս ուտել
Արտահայտություններ[խմբագրել]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]