Հայերեն

Բայ

ՄՀԱ՝ [kʰɾkʰd͡ʒɑl]

վանկեր՝ ք(ը)ր•ք(ը)•ջալ

Ստուգաբանություն

անզուզպ և բարձրաձայն ծիծաղել, քրքիջ արձակել, կռկռալ, հռհռալ ◆ [Նրանք] բարձրաձայն խոսում էին, վիճաբանում, իրարու բոթում, իրարու հայհոյում, ծիծաղում, քրքջում: (Շիրվանզադե)
չարախնդալ, մեկի անհաջողության` ձախողության վրա ծիծաղել ◆ Ու դաշտերում իրիկնային մահն էր քրքջում համատարած: Եղիշե Չարենց
(փխբ․) չարություն` արհամարհանք` նենգություն արտահայտել ◆ Իր այն բարձունքից դարավոր - վեհ, քրքջում էր վանքը չարությամբ լի: Եղիշե Չարենց
(փխբ․) քրքիջի նման ձայն հանել, խոխոջել, կարկաչել ◆ Քրքջում է առվակը գարնան: «Գրական թերթ» :

Հոմանիշներ

քրքջել, քրքնջալ, ծիծաղել, քռքռալ, հռհռալ, խնդալ, կչկչալ, կարկաչել, կրկջալ, խախանջել (հզվդ․), քահ-քահ ծիծաղել, կխկխալ (բրբ․), քեքել, քեքևել, ծաղկըտալ, պռպռթալ, փռթկալ, փխկալ (հանկարծ), պլխտալ, փխփխկալ (զսպված), ժմնել, կեղալ, կրկալ, քահ-քահ գցել

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր
քրքջքլիր քրքջքլից

Թարգմանություններ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ guffaw, roar, cackle, laugh at, mock, ridicule գերմաներեն՝ դանիերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ хохотать (ru) ‎(xoxotatʹ), ржать (ru) ‎(ržatʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։