օտարում

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Գոյական


վանկեր՝ օ•տա•րում 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

  1. օտարելը, օտարվելը
  2. (բրգ․) փիլիսոփայական կատեգորիա, նշանակում է գործունեության հետևանքների ու արդյունքների վերածումը մարդուց չկախված և նրա վրա իշխող ինչ-որ բանի. մարդկային գործունեության բնույթի այնպիսի աղավաղում, որով նա զրկվում է ստեղծագործական բովանդակությունից, իսկ ինքը՝ մարդը, ապաանձնավորվում է, քանի որ մարդկանց հասարակական հարաբերությունները ձեռք են բերում իրերի հարաբերությունների ձև
  3. (պաշտանվ․) ունեցվածքային իրավունքը որևէ մի անձից մեկ այլ անձի փոխանցելու իրավաբանական գործողություն
Հոմանիշներ[խմբագրել]
Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Խմբագրությամբ Ի․ Ս․ Կոնի, Բարոյագիտական բառարան, Երևան, ««Հայաստան» հրատարակչություն», 1985 — 200 էջ։
  • Դ․Ս․ Չիլինգարյան, Ե․Լ․ Երզնկյան, Պաշտպանական-անվտանգային տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Գյումրի, «ՀՀ ՊՆ ռազմավարական հետազոտությունների ինստիտուտ», 2015 — 1196 էջ։