Հայերեն

Գոյական

վանկեր՝ օ•տա•րում

օտարելը, օտարվելը
(բրգ․) փիլիսոփայական կատեգորիա, նշանակում է գործունեության հետևանքների ու արդյունքների վերածումը մարդուց չկախված և նրա վրա իշխող ինչ-որ բանի. մարդկային գործունեության բնույթի այնպիսի աղավաղում, որով նա զրկվում է ստեղծագործական բովանդակությունից, իսկ ինքը՝ մարդը, ապաանձնավորվում է, քանի որ մարդկանց հասարակական հարաբերությունները ձեռք են բերում իրերի հարաբերությունների ձև
(պաշտանվ․) ունեցվածքային իրավունքը որևէ մի անձից մեկ այլ անձի փոխանցելու իրավաբանական գործողություն

Թարգմանություններ
ռուսերեն՝ отчуждение (ru) ‎(otčuždenije) հունարեն՝ alienation, estrangement գերմաներեն՝ դանիերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Խմբագրությամբ Ի․ Ս․ Կոնի, Բարոյագիտական բառարան, Երևան, ««Հայաստան» հրատարակչություն», 1985 — 200 էջ։
Դ․Ս․ Չիլինգարյան, Ե․Լ․ Երզնկյան, Պաշտպանական-անվտանգային տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Գյումրի, «ՀՀ ՊՆ ռազմավարական հետազոտությունների ինստիտուտ», 2015 — 1196 էջ։