ադամանդ

Հայերեն

ադամանդ

• ՄՀԱ՝ [ɑdɑˈmɑnd]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ա•դա•մանդ 

Ստուգաբանություն

Փոխառություն է հունարեն άδάμας (άδάμαντος) բառից։

Գոյական

1. (հնք․) (նորբ․) կարծր, թափանցիկ ու փայլուն քար, տաշած և մշակված ալմաստ, գոհար, բաղկացած է բյուրեղացած զուտ բնածուխից ◆ Լուսափայլ աստղիկ կուզեի դառնալ… Ինչպես ադամանդ շողշողալ, ցոլալ, Ո՛վ իմ թագուհի, քո բաց ճակատին։ Հովհաննես Հովհաննիսյան
2. (փխբ․) շողշողուն՝ փայլուն առարկա
3. (փխբ․) (բնստ․) ցորենի հատիկ

Հոմանիշներ

1. ալմաստ, ակ, ակնաքար, շողակ(ն), գոհար, վարդենիկ, քար (խսկց․), ալմաս (բրբ․)

Արտահայտություններ

1. կեղծ ադամանդ
2. չհղկված ադամանդ
3. ադամանդներով պատված՝ զարդարված

Ի արտաքին հոլովում
	Եզակի թիվ	Հոգնակի թիվ
Ուղղ.	ադամանդ(ը)	ադամանդներ(ը)
Սեռ.	ադամանդի	ադամանդների
Տր.	ադամանդի(ն)	ադամանդների(ն)
Հայց.	ադամանդ(ը)	ադամանդներ(ը)
Բաց.	ադամանդից	ադամանդներից
Գործ.	ադամանդով	ադամանդներով
Ներգ.	ադամանդում	ադամանդներում

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Գրգեարյան Հ․Ղ․, Հարությունյան Ն․Մ․, Տնտեսական աշխարհագրության տեղեկատու բառարան (խմբ. Ավագյան Գ․Ե․), Երևան, ««Լույս» հրատարակչություն», 1982 — 408 էջ։
• Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։

Վիքիպեդիայում հոդված կա հետևյալ թեմայով՝ Ադամանդ: